Ulopolis nie jest przeznaczone do produkcji miodu, jak również do badania biologii pszczoły miodnej. Pasieka jest stanowiskiem badawczym służącym do testowania, w warunkach terenowych, różnego rodzaju rozwiązań technicznych, które mogą znaleźć zastosowanie w pszczelarstwie. Obecnie pszczelarze bardzo potrzebują nowoczesnego sprzętu technicznego, który usprawniłby gospodarkę pasieczną i pozwolił w prosty i tani sposób pozyskiwać informacje o kondycji rodzin pszczelich, a także o warunkach panujących wewnątrz uli. Rozwiązania projektowane w projekcie pozwolą sprostać tym wymaganiom.
Pasieka stworzona w ramach projektu powstała na dachu budynku C-6. Zamontowane czujniki temperatury, wilgotności i gazów pozwalają monitorować warunki panujące wewnątrz uli. Znajdująca się w pobliżu stacja meteorologiczna dostarcza dane o aktualnej sytuacji pogodowej. Posadowienie uli na specjalnie skonstruowanych wagach umożliwia z kolei ciągły pomiar ich masy. Natomiast system kamer pozwala obserwować teren przed ulem, jak i jego wnętrze.
Projekt jest realizowany przez Wydział Inżynierii Środowiska Politechniki Wrocławskiej. WCSS współpracuje z naukowcami z wydziału w zakresie zabezpieczania i archiwizowania danych pochodzących z monitoringu pasieki. Odpowiada również za aspekty techniczne związane z przygotowaniem i utrzymaniem strony internetowej pasieki. Udostępniono na niej m.in. streaming obrazu ze wszystkich kamer.
Środki na opracowanie i zakup sprzętu pochodzą w całości z budżetu Wydziału Inżynierii Środowiska.
Ulopolis
STATUS: REALIZOWANY
Projekt Ulopolis to kontynuacja badań populacji pszczoły miodnej rozpoczętych w ramach projektu Beesensor. Ulopolis to politechniczna pasieka, która ułatwi analizę zachowań pszczelich i pozwoli naukowcom opracować przyrządy pomiarowe i urządzenia pomocne w opiece nad pszczelimi rodzinami.